Nie czekałam do rana. Złość mnie ogarnęła, gdy weszłam po schodach, drżąc rękami. Samantha leżała rozciągnięta na łóżku obok Lily, obie beztrosko przeglądając telefony.
„Dlaczego Emily śpi na dole, na podłodze?” – zapytałam cicho, ale drżącym głosem.
Samantha była początkowo zaskoczona, ale szybko przyjęła postawę obronną. „Nic jej nie jest. Nalegała. Powiedziała, że jej to nie obchodzi”.
„Jest w siódmym miesiącu ciąży, Sam” – warknęłam. „A ty pozwalasz jej spać jak bezpański pies na plastikowym materacu, podczas gdy ty i twoja córka leżycie tu na podłodze?”
Lily nerwowo spojrzała między nami, wyczuwając napięcie, ale Samantha nawet nie drgnęła. „To też mój dom, Danielu. Ja tu ustalam zasady. Emily nie jest już dzieckiem – nic jej nie będzie. Nie pozwolę, żeby zachowywała się jak księżniczka tylko dlatego, że jest w ciąży”. „
Jej słowa były jak cios w plecy. Emily nie prosiła o luksusy, prosiła o podstawową przyzwoitość. Krew się we mnie zagotowała. „To moja córka i nosi w sobie mojego wnuka. Jeśli nie dostrzegasz, że zasługuje na szacunek w takim stanie, to straciłeś wszelkie współczucie”.
Wyraz twarzy Samanthy stwardniał. „A co z moją córką? Czy Lily też nie zasługuje na pocieszenie?” Czy Emily jest jedyną osobą, która się dla ciebie liczy?
To był tani chwyt: zamienienie sytuacji w jakąś małostkową rywalizację między dziewczynami. Ale to było nieporównywalne. Emily była tą wrażliwą, tą, która potrzebowała pomocy. Odwróciłam się, zanim mój gniew przerodził się w coś gorszego.
Tej nocy osobiście zaniosłam rzeczy Emily na górę i umieściłam ją w pokoju gościnnym. Samantha wściekała się w milczeniu, trzaskając szufladami i mamrocząc pod nosem, ale ja nie drgnęłam. Zostałam z Emily, aż znowu zasnęła, tym razem w prawdziwym łóżku, a na jej twarzy w końcu pojawił się spokój.
Ale wiedziałam, że to jeszcze nie koniec. Samantha nie była osobą, która wycofuje się cicho – a ja nie byłam osobą, która łatwo zapomina o zdradzie.
Następne kilka dni było pełne napięcia. Samantha prawie się do mnie nie odzywała, poza urywanymi zdaniami. Lily całkowicie unikała kontaktu wzrokowego. Emily, uwikłana w to wszystko, ciągle przepraszała, co tylko potęgowało moje poczucie winy. nie ochronił jej wystarczająco szybko.
Jeśli chcesz kontynuować, kliknij przycisk pod reklamą ⤵️
